31 Μαΐου 2004: Ημερομηνία σταθμός. Επρόκειτο να γίνει το όνειρο πραγματικότητα. Μα καλά θα μου πεις, όνειρο να κάνεις τατουάζ; Και όμως, αν ξεφύγεις από τη λογική της μόδας και μπεις στο τρυπάκι ότι σημαίνει πάρα πολλά για σένα, τότε, ναι. Ημουν 28 ετών, δημοσιογράφος και εργαζόμουν σε τηλεοπτικό κανάλι. Κοντό μαλλί, γιαλιά. Συνήθως φοράω casual ή "εμφάνιση γραφείου". Μέσα από το λευκό πουκάμισο και τη γραβάτα το σχέδιο στην πλάτη δε θα πολυφαίνεται. Εκτός αν φεγγίζει από τις λάμπες οροφής στο γραφείο. Δεν είχα σκοπό να γίνω ξαφνικά 50 Cent. Ούτε μ'ενδιέφερε.
Ο κολλητός μου, γεμάτος τώρα πια από tattoo, με έχει πάει σ'ένα υπόγειο κάπου στα Πατήσια. Χώρος εναλλακτικός σε κάθε περίπτωση. Τρεις αίθουσες μεγάλες, γεμάτες σχέδια και σκουλαρίκια για κάθε σημείο του σώματος. Όλοι, από τα αφεντικά έως τους πελάτες έχουν κάτι το ξεχωριστό επάνω τους. Δε φαίνεται να πολυκολλάω. Αλλος έχει μακρύ τραγίσιο γένι, άλλος χαλκάδες στη μύτη. Ένας τύπος στην είσοδο, ο Γιώργος, γεμάτος σκουλαρίκια και ζωγραφισμένος παντού σαν κινούμενος τοίχος γκράφιτι, δείχνει σχέδια σε δύο νεαρά κορίτσια, γύρω στα δεκαπέντε. Αργότερα, θα μάθω ότι είναι παντρεμένος κι έχει ένα αγοράκι. Στην πλάτη του φιγουράρει ένας τεράστιος σαμουράι.
Κάθομαι και μπαίνω στο κλίμα. Ο Τόλης, συνεργάτης του Γιώργου, με τραγιάσκα και καραφλίτσα, με περιμένει. Είναι πτυχιούχος αρχιτέκτονας από την Ιταλία. Η έμφυτη αισθητική και η καλλιτεχνική του φλέβα στο σχέδιο τον οδήγησαν σε άλλο δρόμο. Αντί να διαμορφώνει εσωτερικούς χώρους, διαμορφώνει την ρυμοτομία ενός ανθρώπινου κορμιού. «Πρέπει να διαλέξεις σχέδιο πρώτα», μου λέει, ξέροντας ότι είναι η πρώτη μου φορά. «Το έχω στο μυαλό μου», του απαντώ και τον ψαρώνω. «Θέλω να χτυπήσω στην πλάτη ένα μεγάλο αητό», συνεχίζω. «Συμβολίζει κάτι;» με ρωτάει. «Πολλά, αλλά είναι δικό μου θέμα», του λέω και κόβω την κουβέντα.
Υπόθεση αυστηρά προσωπική
Το τατουάζ είναι αυτό ακριβώς: Ένα πολύ δικό σου θέμα. Είτε το κάνεις γιατί θέλεις να δείξεις κάτι, να πεις κάτι ή απλώς γιατί είναι στη μόδα, είναι μια άκρως προσωπική υπόθεση. Γι’ αυτό και είναι ανεξάντλητο το εύρος των επιλογών: από όλο το ζωικό βασίλειο, μέχρι φανταστικά πρόσωπα ή ιδέες από αρχαίους πολιτισμούς (έχεις δει τι ωραία που δείχνει στην πλάτη ένας μαίανδρος); Από Σπαρτιάτες στρατιώτες, μέχρι Ινδιάνους και νεράιδες. Από το σήμα της αγαπημένης σου ομάδας, μέχρι το μονόγραμμα της γυναίκας σου ή του παιδιού σου. Εξάλλου, μπαίνει όριο στη φαντασία;
Δεν περνά λίγη ώρα και βρίσκομαι ξαπλωμένος σε ένα ανάκλιντρο. Ο χώρος θυμίζει οδοντιατρείο, μόνο που μυρίζει μελάνι, γεγονός που δεν με χαλάει καθόλου. Αφού μου περνά με σιδερότυπο το tattoo στην πλάτη για να πάρει τα μέτρα του, ο Τ. με ρωτάει: «Είσαι έτοιμος ή άλλαξες γνώμη;» Απαντώ καταφατικά και αμέσως ακούω τον ήχο της βελόνας και νιώθω ένα μικρό τσίμπημα. Μία ώρα μετά ήμουν άλλος άνθρωπος. Για ένα περίεργο λόγο ένιωθα πως είχα κάνει κάτι σαν lifting.
Το μέγεθος, τα χρώματα, η θέση στο σώμα, το κολλητηλίκι με τον "μαηαζάτορα" καθορίζουν την τιμή. Ο αητός μού κόστισε τότε 150 ευρώ.
Όσοι δεν το έχουν δοκιμάσει δύσκολα μπορούν να καταλάβουν το feeling. Είναι… ηδονή! Και έχουν δίκιο όσοι λένε ότι αν κάνεις το πρώτο, θέλεις να συνεχίσεις. Ήδη έχω τρία και έχω καθυστερήσει για άλλα τόσα. Άσε που έχω ιδέες για να γεμίσω, όχι το κορμί μου αλλά και της παρέας ολόκληρης.
*Τι είναι το τατουάζ: Πρωτοεμφανίστηκε στους κατοίκους της Πολυνησίας, που ήθελαν με αυτό τον τρόπο να εκφράσουν την πίστη τους στο Ανώτερο Πνεύμα. Το συναντάμε επίσης σε αντίστοιχες φυλές της Αφρικής, καθώς και σε Ινδιάνους της Κεντρικής Αμερικής. Στη σύγχρονη εποχή στιγματίστηκε από πρώην κατάδικους και ναυτικούς, που το κουβαλάνε πάνω τους, ως ενθύμιο μιας άλλης εποχής.
* Σε ποιους απευθύνεται: Στις μέρες μας μπορεί να χτυπήσει tattoo κυριολεκτικά ο οποιοσδήποτε. Δεν έχει σημασία αν είναι πλούσιος ή φτωχός, αν ακούει hip – hop ή heavy metal, αν είναι άνδρας ή γυναίκα. Αρκεί να το γουστάρει και να πάρει την απόφαση.
* Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να χτυπήσεις: Συνήθως, η πρώτη σκέψη που σου έρχεται στο μυαλό, είναι ότι το τατουάζ πονάει. Μύθος. Αν εξαιρέσεις κάποια σημεία του σώματος, όπως για παράδειγμα κάτω από το μπράτσο ή στην κοιλιά, που το δέρμα είναι πιο ευαίσθητο και μπορεί να σε ενοχλήσει λιγάκι, σε όλο το υπόλοιπο κορμί νιώθεις μια γλυκιά ανατριχίλα, μια… ηδονή.
*Τι να προσέξεις: Ο χώρος να είναι καθαρός και αποστειρωμένος. Ο καλλιτέχνης που θα στο χτυπήσει (γιατί καλλιτέχνης είναι), θα πρέπει να έχει ειδικά γάντια στα χέρια του για να μην έρθει σε άμεση επαφή με το δέρμα σου. Οι βελόνες να είναι η πρώτη φορά που θα χρησιμοποιηθούν σε σένα (επέμενε σε αυτό). Μόλις τελειώσεις και είναι έτοιμο, να στο "σκεπάσει" καλά με ειδική ζελατίνα (μοιάζει με εκείνες που τυλίγουμε τα φαγητά) για να θρέψει, να μη λερώσει ρούχα και σεντόνια με υπολείμματα χρώματος και να γυαλίσει ακόμα περισσότερο. Τη ζελατίνα τη βγάζεις την άλλη μέρα. Να το συντηρείς βάζοντάς του απλή αλοιφή και το καλοκαίρι να μην ξεχνάς να το περνάς με αντηλιακό. Ακόμα και το χειμώνα, όποτε το θυμάσαι να βάζεις αλοιφή. Θα το διατηρήσει σε καλή κατάσταση, θα κρατηθούν τα χρώματά του και θα το χαίρεσαι περισσότερο το καλοκαίρι.
*Πόσο κοστίζει: Όλα εξαρτώνται από το μέγεθος, το βαθμό δυσκολίας και την ποικιλία χρωμάτων. Ένα απλό γράμμα ας πούμε, μέτριου μεγέθους με ένα χρώμα θα το βρεις από 30 – 50 ευρώ. Αν κάνεις όμως ένα μεγάλο δράκο στο πόδι ή ένα πρόσωπο στο μπράτσο και χρειάζεται πέντε χρώματα, τότε μπορεί η τιμή να ανέβει αρκετά. Πάντως, αν είναι καλός ο καλλιτέχνης, τότε χαλάλι, όσο και αν σου πει.
*Τι σημαίνει: Για τον κάθε άνθρωπο σημαίνει και κάτι διαφορετικό. Από συναισθήματα αγάπης, υπερηφάνειας και ελευθερίας, μέχρι αντίδραση στο κατεστημένο και σε όλα όσα μας πιέζουν καθημερινά. Από υποστήριξη σε μια ομάδα ή μια ιδεολογία, μέχρι ακτιβισμό και οικολογία, που είναι και της μόδας.
*Αν το βαρεθείς: Η πλαστική χειρουργική τα καταφέρνει καλά σήμερα. Μπορείς να το αφαιρέσεις και να αφήσει ένα μικρό σημάδι ή και καθόλου, ανάλογα το σημείο και το μέγεθος. Χρησιμοποιείται laser που διαλύει το χρώμα κάτω από το δέρμα. Το κόστος πάλι ποικίλλει. Εξαρτάται από το πόσο μεγάλο είναι το τατουάζ και σε ποιο σημείο βρίσκεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου